|
Gemeentelijk monument
Vissersdijk 7 3319 GT Dordrecht |
 |
|
Bouwgeschiedenis
Tot 1935 bevond zich hier een weiland dat al generaties lang in bezit was van de adelijke familie Repelaer, die zich in de loop van de negentiende eeuw op het landgoed Dordtwijck verstigde.
 Jhr. Johan Repelaer (1760-1835)In 1935 verkocht Jkvr. Anne Maurice Adriënne Repelaer (1894-1972) het weiland aan broodfabrikant Arie Willem Bijl, die het perceel waar de huizen op staan doorverkocht aan de aannemers Floris den Hartog en Joris Stam. Zij bouwden daar twee blokken van twee huizen op. Het ontwerp is van bouwkundige Joris Stam.
 Bouwtekening (klik op de tekening voor een vergroting)
Beschrijving monumentenlijst
Twee blokken van elk twee huizen (zg. tweekappers) in drie bouwlagen, waarvan twee in de kap, opgetrokken in traditionele stijl in 1935. De woningen zijn gesitueerd aan de dijkvoet. De tuin is gescheiden van de dijk middels een sloot, waar over bruggetjes vanaf de dijk toegang geven tot het erf. De bruggetjes zijn respectievelijk vernieuwd. De gevels zijn opgetrokken in donker roodbruine baksteen in noors verband (voor- en zijgevel) en halfsteens verband (achtergevel). De voor(top-)gevel is a-symmetrisch van vorm en wordt afgesloten door het houten overstek van het zadeldak. Dit ligt met de nok loodrecht op de straat en is gedekt met rode opnieuw verbeterde hollandse pannen. De zakgoot op de scheiding tussen beide woningen ligt op het niveau van de zoldervloer, terwijl de goot aan de zijgevel vrijwel ter hoogte van de verdiepingvloer is gesitueerd. In de zakgoot staat een hoog opgetrokken gemetselde schoorsteen. De entree is gesitueerd naast de hoek met de zijgevel. De rechte deuropening is voorzien van een houten deur met opgelegde verticale halfronde profiellijsten. Tussen de lijsten bevinden zich drie gestapelde venstertjes. Naast de deur bevindt zich een halfhoog smal venster met glas-in-loodvulling. Een hoge hardstenen dorpel vormt de overgang naar het lager gelegen maaiveld. Naast de deur is de gevel voorzien van een driezijdige erker-uitbouw met plat dak. De verdieping bezit twee tweelichten met aan weerszijden van de vaste middenstijl een draairaam. In de geveltop bevindt zich een klein smal venstertje. In de zijgevel bevindt zich een smal venster met ongedeeld onder- en bovenraam en twee kleine vensters, waarvan één een laag gesitueerd kelderlicht.
De achtergevel is deels uitgebouwd. Op de beganegrond bevindt zich naast de uitbouw een brede vensteropening. Op de verdieping is een pui met deur en twee kleinere ramen opgenomen. De deur geeft toegang tot het beloopbare dak van de uitbouw. De beide blokjes zijn in samenhang met vergelijkbare bebouwing (Vissersdijk 15 - 45) van monumentaal belang als voorbeeld van burger woningbouw in de dertiger jaren van de twintigste eeuw. De situering aan de voet van de dijk vormt een markant contrast met de in het dijklichaam gesitueerde bebouwing aan de andere zijde van de Vissersdijk. Eigenarenen en bewoners
Nadat de bouw was voltooid werden de vier huizen verkocht aan landbouwer Arie van den Bogaart. In 1949 vererfden ze aan zijn echtgenote Johanna Wilhelmina van Loon, die de huizen nummers 7 en 9 in 1950 verkocht aan veehouder Evert van Es. In 1980 verkocht Van Es nummer 7 aan Aart Teunis Pieter Kooper.
De eerste (hurende) bewoners op 19-11-1935 waren Jakobus Wilhelmus Renard, zijn vrouw Margaretha Roza en hun 19-jarige zoon. Renard was een in Den Helder geboren voormalig sergeant-majoor in Bonaire en Batavia, die in in 1920 als timmerman en magazijnmeester tewerk was gesteld, vermoedelijk bij scheepswerf De Biesbosch aangezien ze aanvankelijk in de Biesboschstraat woonden.
Vervolgens woonden er Jan de Bruin (1946), Wijgaart de Bruin (1952), Cato Duhen, weduwe J. Blokland (1952), 1970-1979 Teunis Kooper en Adriana de Kooper- de Bruin. Eigenaar en bewoner Aart Teunis Kooper, rijwielhandelaar, geboren in 1945 overleed in 2020.
 |
