|
Gemeentelijk monument
Vissersdijk 11 3319 GT Dordrecht |
 |
|
Bouwgeschiedenis
Tot 1935 bevond zich hier een weiland dat al generaties lang in bezit was van de adelijks familie Repelaer, die zich in de loop van de negentiende eeuw op het landgoed Dordtwijck verstigde.
 Jhr. Johan Repelaer (1760-1835)In 1935 verkocht Jkvr. Anne Maurice Adriënne Repelaer (1894-1972) het weiland aan broodfabrikant Arie Willem Bijl, die het perceel waar de huizen op staan doorverkocht aan de aannemers Floris den Hartog en Joris Stam, die daar twee blokken van twee huizen op bouwden. Het ontwerp is van bouwkundige Joris Stam.
 Bouwtekening (klik op de tekening voor een vergroting)
Beschrijving monumentenlijst
Twee blokken van elk twee huizen (zg. tweekappers) in drie bouwlagen, waarvan twee in de kap, opgetrokken in traditionele stijl in 1935. De beschrijving betreft de rechter helft van een dubbel blok.
De woningen zijn gesitueerd aan de dijkvoet. De tuin is gescheiden van de dijk middels een sloot, waar over bruggetjes vanaf de dijk toegang geven tot het erf. De bruggetjes zijn respectievelijk vernieuwd. De gevels zijn opgetrokken in donker roodbruine baksteen in noors verband (voor- en zijgevel) en halfsteens verband (achtergevel). De voor(top-)gevel is a-symmetrisch van vorm en wordt afgesloten door het houten overstek van het zadeldak. Dit ligt met de nok loodrecht op de straat en is gedekt met rode opnieuw verbeterde hollandse pannen. De zakgoot op de scheiding tussen beide woningen ligt op het niveau van de zoldervloer, terwijl de goot aan de zijgevel vrijwel ter hoogte van de verdiepingvloer is gesitueerd. In de zakgoot staat een hoog opgetrokken gemetselde schoorsteen.
 De entree is gesitueerd naast de hoek met de zijgevel. De rechte deuropening is voorzien van een houten deur met opgelegde verticale halfronde profiellijsten. Tussen de lijsten bevinden zich drie gestapelde venstertjes. Naast de deur bevindt zich een halfhoog smal venster met glas-in-loodvulling. Een hoge hardstenen dorpel vormt de overgang naar het lager gelegen maaiveld. Naast de deur is de gevel voorzien van een driezijdige erker-uitbouw met plat dak. De verdieping bezit twee tweelichten met aan weerszijden van de vaste middenstijl een draairaam. In de geveltop bevindt zich een klein smal venstertje. In de zijgevel bevindt zich een smal venster met ongedeeld onder- en bovenraam en twee kleine vensters, waarvan één een laag gesitueerd kelderlicht. De achtergevel is deels uitgebouwd. Op de begane grond bevindt zich naast de uitbouw een brede vensteropening. Op de verdieping is een pui met deur en twee kleinere ramen opgenomen. De deur geeft toegang tot het beloopbare dak van de uitbouw. De beide blokjes zijn in samenhang met vergelijkbare bebouwing (Vissersdijk 15 - 45) van monumentaal belang als voorbeeld van burger woningbouw in de dertiger jaren van de twintigste eeuw. De situering aan de voet van de dijk vormt een markant contrast met de in het dijklichaam gesitueerde bebouwing aan de andere zijde van de Vissersdijk. Eigenarenen en bewoners
Nadat de bouw was voltooid werden de vier huizen verkocht aan landbouwer Arie van den Bogaart, die de huizen nrs. 11 en 13 in 1937 als beleggingsobject doorverkocht aan koopman Klaas van der Ent. In 1947 vererfden ze aan groentehandelaar Abraham van der Ent, die ze in 1953 verkocht aan kruidenier Jacobus Treffers. In 1980 verkocht Treffers nummer 13 aan Margreet Erlings. Op enig moment kwam nummer 11 in bezit van het echtpaar De Zeeuw-Barth. Het huis is daarvoor lange tijd verhuurd geweest aan ene Pieter de Koningh.
 |